من سراغ رد پایی می‌گردم
میان برگریزه‌هایی كه خاموش و سردند
انگار غروبی تلخ را فرو می‌دهند
نمی‌دانم تا به كی خاطره‌ات یاریم میكند...
نمی‌دانم تا به كی واپسین نگاهت را در آغوش بگیرم...
تمام لحظه‌هایم گر گرفته‌اند میان این عطر سرد و لزج...
نكند تو هم چون دیگران شده‌ای
قرارمان یادت رفته...
آخ...
این عادت...
این عادت تمام زندگیم را می‌سوزاند
اینكه گم شوی میان خاطره‌ای كه هیچ نشانی از تو ندارد
ای كاش تمام شوند این ثانیه‌ها...
ای كاش...
"صالح"
حرفهای ما هنوز ناتمام ...
تا نگاه می‌كنی :
وقت رفتن است
باز هم همان حكایت همیشگی !
پیش از آن كه با خبر شوی !
لحظه عزیمت تو ناگزیز می‌شود
آی ...
ای دریغ و حسرت همیشگی !
ناگهان
چقدرزود
دیر می‌شود !
خيلي وقته كه پاناروما رو ساختم. پاناروما قرار بود چيزي شبيه يك فوتوبلاگ باشه. يه فوتوبلاگ شخصي. گاهي يك عكس از صد نوشته گوياتره. نمي‌دونم چند وقت از تولد پاناروما مي‌گذره ولي هر چه هست به دلايل مختلف فراموشش كرده بودم. حالا سعي مي‌كنم دوباره جون بگيره. پست‌هاي قبلي رو هم پاك مي‌كنم. يه سري رو قبلا پاك كرده بودم و امروز هم اگه خدا بخواد بقيه‌ش رو پاك مي‌كنم.
تا ببينم چي مي‌شه...
